VOORWOORD door Herman Schimmel, voorzitter KCZB Nog steeds niet…… Wat door velen al werd verwacht, werd werkelijkheid op 12 januari toen premier Rutte aankondigde dat de corona maatregelen worden verlengd met drie weken tot 9 februari. Als er al koren in de startblokken stonden dan zijn die er inmiddels wel weer uitgestapt. Daarmee blijft de situatie voor koren onveranderd en adviseren wij u dringend om niet fysiek te repeteren, in ieder geval niet tot en met 9 februari.
Een grote teleurstelling dus. Bij de KCZB merken we dat ook. Het afgelopen jaar hebben we een aantal grote evenementen moeten afblazen en dreigen festivals en koordagen die in dit voorjaar stonden gepland niet door te gaan. Ik ken ook het gevoel dat velen van u hebben als een concert of jubileum, waar al zo lang naar uitgekeken wordt, nu weer op de tocht staat. Afgelopen december nog werd een 100-jarig koor noodgedwongen opgeheven. Zij hadden lang uitgekeken naar een jubileumconcert in december. Maar de zaalhouder ging failliet, mede door de maatregelen, en daardoor kon er niet meer gerepeteerd worden, en natuurlijk kon in december ook niet gezongen worden. Het is slechts één van de schrijnende voorbeelden hoe corona ingreep in ons koorleven.
Hopelijk kan er voorzichtig weer gerepeteerd worden in maart en april, wie weet. Intussen blijven onze medewerkers op kantoor u met raad en daad terzijde staan. Wij als bestuur en regionale commissies bereiden ons voor op betere tijden en houden de dienstverlening zo goed mogelijk in stand. We gaan niet bij de pakken neerzitten en ik hoop dat u dat ook niet doet. In de nieuwsbrief houden wij u op de hoogte van de laatste ontwikkelingen. Houd moed en blijf zingen want dat is goed voor je lijf (maar wel alleen met de mensen met wie je samenwoont)!
Door de secretaris zijn de gegevens van de ledenlijst verwerkt en is een up date op de website geplaatst. De lijst is alleen voor informatief gebruik voor eigen leden.
Het is niet toegestaan – zonder toestemming van het Bestuur – deze gegevens te gebruiken.
We gaan er maar eens even voor zitten, want 50 jaar lidmaatschap van het CRM doe je niet zomaar even af. “Ik kan boeken vullen”, zegt Nico met een Feyenoord koffiemok voor zich. Ik waarschuw hem maar even vooraf, want zoals Finkers zei: “schrijven is schrappen!”
We schrijven 1970 als een snotneus van 18 zich meldt bij het CRM; haar tot op zijn schouders, klokbroekspijpen, bloemetjesoverhemden, maar goed verzorgd dus het bestuur kon dat billijken. Een ballotagecommissie sondeerde middels een huisbezoek de achtergrond en afkomst van de aspirant. Ze begeeft zich naar een bekend adres, want oudere broer Piet was al eerder op jonge leeftijd toegelaten. “Hij was eigenlijk de aanstichter”, maar Nico kan zich ook wel herinneren dat het gezin Houtman met de nog jonge jongens al de Oranjeconcerten bezocht.
We begonnen met “het peper- en zoutstel” als koorkleding: Zwartgrijze streepjesbroek met zwart jasje en strikje. Dat leek uniform, maar de breedte van de strepen verschilde her en der toch wel. Later dus vervangen door de smoking, met daarbij in de loop van de tijd enige verschillende strikken. De gemiddelde leeftijd van het koor lag aanzienlijk lager, maar Nico bleef volgens zijn herinnering toch wel twee jaar de jongste.
Arie Pronk was toen dirigent. Na de eerste repetitie stond ik met knikkende knieën in de toen nog Opstandingskerk genoemde Bergkerk om door hem zelf gestemd te worden. Nico begon bij de tweede tenoren, voor die stem was geen ledenstop toen. Later werd hij bariton en zo’n 30 jaar geleden was Nico “afgezakt” (eigenlijk bevorderd..) tot bas. Op papier waren er toen zo’n 230 leden. Voor uitnodigingen gaf dat ook wel eens problemen qua kosten en opstelling, maar er is nooit een ledenselectie geweest vanuit het bestuur bij medewerkingen. Wat toen een mooi lied was dat bij concerten als openingslied werd gezongen: “We hebben een Woord voor de Wereld”. Ondanks zijn verzoeken is het later niet meer opgenomen in het repertoire.
Het repertoire heeft in de tijd natuurlijk ook ontwikkelingen doorgemaakt. Bij Arie Pronk hoofdzakelijk geestelijke muziek, met voor de Oranjeconcerten meer wereldlijke liederen en volksliedjes. Jan van Weelden bespeelde het “Magic Organ”. Dat waren wel hele happenings. Later bij Jan v.d. Waard meer opera en operette en klassieke koorwerken, zoals “In Veni David” en Latijnse kerkkoormuziek. Onder Majoor Anne Posthumus werd samengewerkt met de Koninklijke Militaire Kapel en Marinierskapel en daarop werd ook de muziek meer afgestemd. Vervolgens kwam Aad v.d. Hoeven die tijdens zijn proefdirectie “Dank sei Dir Herr” op de bok legde. Zijn brede netwerk leidde tot veel buitenlandse reizen met als meest indrukwekkende de eerste reis naar Berlijn met een optreden met de Berliner Symfoniker in (volgens Nico) een van de mooiste zalen waar we ooit hebben gezongen. Ook de bustocht via Checkpoint Charley naar Oost- Berlijn heeft veel bijzondere indrukken achtergelaten net als een excursie naar de West-Berlijnse kant van de Muur. Nu met Aldert is er weer meer gemengd repertoire en meer eigentijds, zoals muscial en filmmuziek. Ook prachtig! Voor alle dirigenten met al hun verscheidenheid niets dan lof.
Van de CRM buitenlandreizen heeft Nico er heel wat meegemaakt. Soms kon hij niet mee, omdat hij ook lid was van de Hofstad Zangers en er financieel keuzes gemaakt moesten worden. Het woord “kippenvel” valt in de verhalen van Nico heel wat keer: “Bij de hoogmis in de stampvolle Parijse Notre Dame met aan het eind Ps. 150 van Cesar Franck toen de grote deuren opengingen en het zonlicht de kerk instroomde : Hemels !!”. Na een optreden in Kecskemet (Hongarije) waar hij, nadat er ook Bijbels uitgedeeld werden, door “een oud moedertje met hoofddoek” met beide handen werd vastgepakt om het koor te bedanken; zingen in de Liszt-Academie tijdens de Hongarijereis, waar hij in 1991 nog een pakje kocht voor zijn pasgeboren zoon; medewerkingen her en der in Nederland in uitpuilende kerken, Kollumerzwaag met een fantastische ontvangst, het Schipperskerstfeest in De Doelen; een promotieconcert in Woerden waar een startend mannenkoor na afloop zo’n 30 inschrijvingen kon noteren: kippenvel !
Tijdens deze verhalen over kerken, concertzalen komen de namen van predikanten en organisten uit die tijd direct uit zijn mond rollen en dat geldt zeker als het gaat over de orgels die her en der bespeeld zijn. Nog steeds gaat hij voorafgaand aan een medewerking vragen om het orgel te mogen bekijken en de dispositie in zich op te nemen, ook al heeft hij thuis al het nodige over het instrument gelezen!
50 jaar lid van het CRM (hij is nog niet de koploper), dan moet je het koor toch wel heel hoog hebben zitten!! Eén keer is hem dat bijna fataal geworden: Nico schreef een pittige brief aan de NCRV waarom voor een tv-evenement in Den Haag het Urker Mannenkoor uitgenodigd was en niet een uitstekend koor als het CRM–ter plaatse nota bene ! Met een brede lach memoreert Nico dat hij bij het CRM-bestuur ontboden werd: schorsing of herroeping van zijn brief! Natuurlijk werd het de laatste optie.
In de loop der jaren vindt hij ondanks wijzigingen van bestuur en dirigenten de sfeer en de onderlinge omgang eigenlijk niet echt gewijzigd. Er wordt vriendschappelijk en met interesse met elkaar omgegaan, maar blijf ook geïnteresseerd in nieuwe leden is zijn advies. De gemiddelde leeftijd ging gaandeweg omhoog, het aantal koorleden vermindert. Hij noemt zo’n 10 leden als bekenden uit zijn startjaren. Steeds weer nieuwe leden, maar Nico staat graag open voor contacten. Verhuizingen en overlijdens kenmerken natuurlijk ook zijn lidmaatschap van 50 jaar.
In de Coronatijd is het gemis van de CRM-woensdagavond heel wezenlijk. Via sociale media en telefoontjes onderhoudt hij contacten. Tja, die woensdagavond… toch nog een extra twinkeling: er is wel wat meer tijd om voetbal te kijken… !
Van harte hoopt Nico dat we met elkaar de draad weer goed kunnen oppakken, op weg naar 100 jaar CRM! Hij hoopt dat kerken na de Coronatijd meer toeloop krijgen en dat ook het CRM daarvan kan profiteren. Daarom extra goede wensen voor de jaarwisseling en het nieuwe jaar 2021 en dat we over niet al te lange tijd weer beneden in de Bergkerk mogen horen : “Pas op, vlekkenwater, vlekkenwater!!”, als Nico zich in de pauze een weg baant met zijn kopje koffie.
Bedankt voor alle goede boodschappen, die ik de laatste tijd mocht ontvangen van diverse zangmaatjes. Mijn vrouw is vorige week getest voor de corona, en helaas was deze test positief. Dus wij wonen nu in isolement zoals dat heet. We hebben een groot huis, dus als wij willen kunnen wij elkaar gemakkelijk ontlopen; we doen dat dus niet, want wij hebben elkaar hard nodig. Wij zijn niets kwijt, en kunnen alles dus goed vinden. Het gaat echter met Ietje de goede kant op, dus we hopen ons snel weer aan meerdere vrienden, maar vooral kinderen en hun kroost te vertonen, echter “mondjesmaat”. Wij wensen alle koorleden en hun gezinnen een gezegende Kerst toe, en vooralsnog een coronavrij 2021. Dank ook aan het bestuur, dat toch kans ziet, om de “boel” digitaal een beetje bij te houden.
